کد مطلب:28854 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

در قرآن و احاديث ما سخن هاي بسيار از بدي ظلم و انتقام گرفتن خداوندخوانده و شنيده ايم چرا ما اثري از اين انتقام در زندگي نمي بينيم؟

داوند نسبت به بنده اش مهربان است تا آخرين مرحله به انسان فرصت مي دهد هرگز مانند جباران فوراً اقدام به انتقام و مجازات نمي كند بلكه رحمت واسعه الهي هميشه ايجاب مي كند كه نهايت فرصت به انسان گناهكار داده شود. {A{/Bوَ رَبُّكَ اَلْغَفُورُ ذُو اَلرَّحْمَةِ لَوْ يُؤاخِذُهُمْ بِما كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ اَلْعَذابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً{w1-20w}{I18:58I}/}A} ؛ {Mو اگر مي خواست آنها را به اعمالشان مجازات كند هر چه زودتر عذاب را به آنها مي فرستادM} {V(سوره كهف آيه 58)V} و اگر مي خواست آنها را به اعمالشان مجازات كند هر چه زودتر عذاب را به آنها مي فرستاد. «غفران او ايجاب مي كند كه توبه كاران را بيامرزد و رحمت او اقتضاء مي كند كه در عذاب غير آنها تعجيل نكند شايد به صفوف توبه كاران به پيوندند ولي عدالت او هم اقتضاء مي كند وقتي طغيان و سركشي و به آخرين درجه رسيد حسابشان را صاف كند» {V(تفسير نمونه، جلد 12، ص 477)V} بنابراين براي هر گناه و ظلم وقت مقرر و موعد معين است كه انتقام گيري مي شود. {A{/Bوَ تِلْكَ اَلْقُري أَهْلَكْناهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جَعَلْنا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِداً{w1-10w}{I18:59I}/}A}؛ {Mاينها شهرها و آباديهايي است ما آن ها را به هنگامي كه ستم كرده اند هلاك كرديم و براي هلاكتشان موعدي قرار داديم M} {V(سوره كهف، 59)V}. لذا كيفر ديدن در مقابل اعمال بد در دستگاه خداوند وقت مشخص دارد دير يا زود به حسابشان رسيدگي مي شود و در احاديث نيز آمده است كه مهلت دادن به ستمگر به معناي فراموشي كيفر او نيست. امام علي(ع) مي فرمايد: «اگر خدا به ستمگر مهلت دهد كيفر او هرگز فراموش نمي شود و او بر سر راهش و در گلوگاه او آن جا كه آب دهان فرو برده مي شود و استخوان گير مي كند در كمين است.» {V(ميزان الحكمه، جلد 7، ص 3375)V} پس مهلت دادن بر ستم ستمگر به معناي ناديده گرفتن ستم او نيست چه بسا ستمگر چنين تصور كند كه خدا او را به خودش وا گذاشته است. مثلاً خداوند به فرعون چهل سال مهلت داد بعد از اين مدت او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار كرد. پيامبر اسلام(ص) درباره مهلت دادن خداوند به ستمگر مي فرمايد. «خداوند به ستمگر چندان مهلت مي دهد كه مي گويد او را به خود وا گذاشته اند سپس او را سخت كيفر مي دهد، خداوند پس از نابود كردن ستمگران خود را حمد و سپاس گفته و فرموده است. ({A{/Bفَقُطِعَ دابِرُ اَلْقَوْمِ اَلَّذِينَ ظَلَمُوا وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ اَلْعالَمِينَ {w1-10w}{I6:45I}/}A}) {V(سوره انعام آيه 45)V} {V(ميزان الحكمه، جلد 7، ص 3375)V} و از طرفي سنت خداي سبحان در دنيا بر اين جاري است كه از ظالم به وسيله ظالم ديگر انتقام مي گيرد. {A{/Bوَ كَذلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ اَلظَّالِمِينَ بَعْضاً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ {w1-9w}{I6:129I}/}A} ؛ {Mبدينسان ستمگران را به سزاي اعمالي كه مي كنند بر يكديگر مسلط مي كنيم M} {V(سوره انعام آيه 129)V} و مضمون همين آيه در روايتي از امام صادق(ع) نيز وارد شده است. {V(ميزان الحكمه، جلد 7، ص 3379)V} بنابراين ظالم كيفر ستم خودش را مي بيند يا در دنيا باز تاب اعمالش را توسط ظالم ديگر و يا ساير عوامل مي بيند و يا در آخرت به كيفر اعمالش مي رسند خلاصه انتقام از ظالم گرفته مي شود چه در دنيا و چه در آخرت و چه در دنيا و آخرت با هم نتيجه اين كه خداي سبحان در كمين ستمگر در دنيا و آخرت است و مسئله مهلت دادن هم گاهي براي زيادي گناه است و گاهي براي تو به و جبران گذشته مي باشد.